Remko Roest en ik zijn oude schoolvrienden van de lagere school, de Rehobothschool in Moerkapelle. Behalve een schoolreünie, alweer jaren geleden, hadden wij elkaar 36 jaar niet meer gezien en gesproken. Tot vorig jaar. In mijn speurtocht naar de ontwikkelingen op het terrein van ecologische verduurzaming, kwam ik een artikel tegen op LinkedIn. Dit ging over de presentatie van een nieuw ontwikkeld duurzaam papier, Veezel© genaamd. Gefabriceerd met onder andere het gemaaide bermgras langs de N11, de weg tussen Bodegraven en de A4. Wat bleek? Remko Roest, mijn oude schoolvriend en mede-eigenaar van Decaprint, is een van de initiatiefnemers, samen met Herrejan Veenema van Drukkerij Holland BV.

Marcel: “Ik vind het ontzettend leuk dat we na 36 jaar weer contact hebben. Na ons hernieuwde contact hebben we al snel een reünie gepland met onze vroegere klasgenootjes: Mendo van Rooy, Jaco de Jong en Peter Groen. De oude fotoboeken zijn inmiddels weer afgestoft en ik kwam heel wat oude foto’s van ons tegen. Verjaardagspartijtjes, schooluitjes, de kampweek van de 6e klas en natuurlijk de jaarlijkse klassenfoto. Grappig en bijzonder hoeveel herinneringen er dan weer boven komen drijven uit die jaren ’70.

Over herinneringen gesproken, hoe kijk jij terug op onze lagereschooltijd?”

Remko: “Opgroeien in een dorp als Moerkapelle waar je elkaar kent was fijn. Gevoelens die bij mij opkomen als ik terugdenk aan onze lagereschooltijd zijn veel warmte en geborgenheid. Ik heb veel goede herinneringen aan die tijd en ook ik vind het bijzonder leuk dat we 36 jaar na dato weer contact hebben.”

Marcel: “Wie is Remko Roest nu en wat is jouw drive?”

Remko: “Ik zeg wel eens, ik leef de droom van mijn vader. Hij heeft lang de wens gehad om een grafisch bedrijf te runnen. Helaas is hij daar zelf nooit aan toegekomen. Maar 25 jaar geleden heeft hij dit wel kunnen faciliteren voor mijn broer, Michel, en voor mij. Op 1 april 1995 waren we ‘ineens’ ondernemer en vrij snel na de start is onze zwager, Nico de Graaf, toegetreden.

Vanaf de eerste dag hebben we ons willen onderscheiden door anders te kijken naar ons vak dan veel gebruikelijk is in de branche. Niet concurreren op prijs, maar zorgen dat we op een andere manier opvallen. Hierin zijn we best goed geslaagd. En die andere kijk heeft er mede toe bijgedragen dat we met duurzaamheid aan de slag zijn gegaan.

Voor mijzelf is de bewustwording voor duurzaam ondernemen en een duurzamer leven een aantal jaar geleden zich echt gaan manifesteren. De aanleiding was mijn scheiding. Voor mijn gevoel raakte ik toen alles kwijt. Mijn wereld veranderde volledig. De keuze was vechten voor wat je denkt te hebben verloren of anders gaan kijken. En ik heb gevochten in het begin, maar dat leidde niet tot geluk. De tijd dat ik antikraak heb gewoond, ben ik echt anders gaan kijken. Door meer afstand te nemen, ben ik zaken anders gaan waarderen. Ik heb de laatste jaren geleerd dat jezelf kritisch blijven spiegelen, verantwoordelijkheid nemen en je eigen ego wat meer op de achtergrond plaatsen, een pijnlijk proces kan zijn op de korte termijn, maar op de langere termijn mij veel sterker en wijzer hebben gemaakt. Ik ben een blij man nu!”

Marcel: “Mooi dat je er zo op terug kunt kijken. En is duurzaamheid voor jou altijd een belangrijk onderwerp geweest?”

Remko: “Nee, ik was in het verleden niet zo bezig met dit onderwerp, eigenlijk helemaal niet. Mijn privé-situatie van een aantal jaar geleden en de transitie die ik hierna persoonlijk heb doorgemaakt, hebben ook mijn zakelijke kijk veranderd. Opnieuw beginnen met bijna niets heeft er toe bijgedragen dat in mijn visie als ondernemer, duurzaam ondernemen heel belangrijk is geworden.”

Marcel: “Een mooi bruggetje naar jullie duurzame papier, Veezel©, hoe kwam je op het idee om gemaaid bermgras hiervoor te gebruiken?”

Remko: “Een aantal jaar geleden zijn we gaan werken met papier gefabriceerd van agrarisch restmateriaal. We waren onder de indruk van het verhaal. Het nadeel is echter dat het vanuit Indonesië hierheen moet worden getransporteerd. En dat is niet echt duurzaam. We hebben onszelf toen tot doel gesteld om de productie naar Europa, of liever nog, naar Nederland te halen. Dat lukte niet en vervolgens hebben we ons eigen plan getrokken en zijn we de zoektocht gestart om lokaal duurzaam papier te produceren. Deze zoektocht zijn we als Decaprint samen met Drukkerij Holland gestart. Wij delen onze passie voor duurzaamheid en de samenwerking verloopt bijzonder goed. Kennis voor jezelf houden is niet meer van deze tijd vind ik. Kennis delen genereert meerwaarde. We zijn eerst gaan onderzoeken welke opties er zijn. Zo hebben wij onder andere gekeken naar de mogelijkheden van loof van aardappelplanten, en naar restafval van planten uit de kassen in Moerkapelle en van bomenkwekerijen in Boskoop. Uiteindelijk bleek het gemaaide bermgras langs de N11 het meest geschikt. Na het uitvoeren van een haalbaarheidsonderzoek, waarbij overigens nog niet alles was dichtgetimmerd, vonden we een voldoende stevige basis om te gaan starten met de productie bij een papierfabrikant. Het totale proces van onderzoeken naar productie duurde zo’n 1,5 jaar. Het unieke papier kreeg de handelsnaam Veezel©. Het voordeel is dat Drukkerij Holland en wij gezamenlijk het papier inkopen. En inmiddels zijn we alweer toe aan de 5e bestelling en krijgen we steeds meer vragen over de mogelijke toepassingen met Veezel©. We kunnen dus spreken van een succes en daar ben ik heel blij mee! En de vraag naar duurzaam materiaal stijgt. Ons verhaal mogen we met enige regelmaat op scholen vertellen, en hebben we zelfs op de Erasmus Universiteit mogen presenteren tijdens een gastcollege.”

Marcel: “Het verhaal maakt het helemaal mooi! En mensen houden van verhalen. Ik gebruik Veezel© sinds de start van mijn bedrijf en ik vind het fijn en mooi papier om mee te werken. Dat de vezels in het papier zichtbaar zijn, laat het papier nog meer leven. Wat is de samenstelling van dit papier?”

Remko: “Een uitdaging is dat de samenstelling dusdanig is dat het papier stevig en goed bruikbaar is. Veezel© is samengesteld uit een deel nieuw en een deel gerecycled papierpulp (minimaal 60%), gemengd met het gemaaide bermgras. Het gemaaide bermgras wordt anders gecomposteerd, waarbij de opgeslagen C02 vrijkomt. Door de vervuiling is het niet geschikt voor bijvoorbeeld veevoer. Het doel is dat het papier een steeds hoger percentage aan bermgras krijgt. Technisch is dat een flinke uitdaging. Er mogen natuurlijk geen grasdeeltjes losraken. Voor het drukken zelf geldt dat dit veel duurzamer is dan in het verleden, en er wordt nog steeds gesleuteld om dat te verbeteren. En vergis je niet. Alles digitaal lijkt beter dan het gebruik van papier, maar iedere bit over het internet kost energie. En dat wordt nog wel eens vergeten.”

Marcel: “Stel dat de concurrentie morgen met iets soortgelijks op de markt komt, hoe zou je dat vinden?”

Remko: “Je moet je als bedrijf niet belangrijker maken dan je feitelijk bent. Zeker als je gaat uitzoomen en je kijkt naar het grotere plaatje. Mijn doel is dat we binnen onze sector verduurzamen en ik voel me daarom ook niet bedreigd. Laat dit juist een oproep zijn om te streven naar de ontwikkeling en het gebruik van duurzaam papier.”

Marcel: “Je bent razend enthousiast en je klinkt enorm energiek. En welke ambities heb je nog?”

Remko: “Er is nog ontzettend veel plastic waarvoor duurzamere alternatieven zijn. Maar veel moet ook nog worden onderzocht en ontwikkeld. Daar wil ik mij graag op richten. Denk aan de plastic snackbakjes bij (sport)verenigingen en clubs. Deze proberen wij plasticvrij te maken. De uitdaging is dat bij papieren bakjes en bekertjes er een coating nodig is die het moeilijk maakt om weer te recyclen. Je wilt immers niet dat het bakje direct gaat lekken. En het is natuurlijk niet de bedoeling dat we twee bekers in elkaar gaan schuiven om lekkage te voorkomen.

De transitie naar de nieuwe economie vind ik razend interessant. Wellicht dat ik hierin nog iets kan betekenen in de toekomst, bijvoorbeeld in een educatieve rol. Belangrijk is dat het van toegevoegde waarde is en het voor mij leuk en uitdagend is. Relevant blijven als persoon en als bedrijf is mijn streven.”

Marcel: “We zijn alweer aan het einde gekomen Remko. Wat zou jij de lezer tot slot willen meegeven?”

Remko: “Maak eerst een reis naar binnen, voordat je de reis buiten start. Met andere woorden, beantwoord de vraag: wat wil jij bijdragen en waarom? Wat is echt belangrijk voor jou? Waarvan gaat jouw vlammetje branden? Dat maakt het makkelijker om te doen wat echt bij je past, vanuit een intrinsieke motivatie.”

Marcel: “Dit waren mijn vragen. Hartstikke bedankt Remko en ik vond het heel leuk om op deze manier met jou het gesprek te voeren”.

Remko: “Daar sluit ik mij helemaal bij aan!”

Wil je meer weten over dit duurzame papier Veezel©, kijk dan eens op www.veezel.nl of neem contact op met Remko Roest.